Για την Ι.
Πριν από 3 μήνες
29/1/12
 |
| φωτο: tumblr.com |
Είχε γνωρίσει εκείνη την ημέρα το σούργελο, τον Έκτορα.
Κι εγώ εκείνη την ημέρα τον είδα από κοντά τον Έκτορα, άσχετα που μιλάγαμε από το fb καιρό πριν. Ήταν όντως σούργελο, ένας από ‘μάς.
Το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει, Άνοδος Πειραιώς, το κέφι στα ύψη.
Ο Πλάτωνας δεν τα πήγαινε καλά με τα ονόματα.
ήταν η ώρα να κάνει το σόλο του, το show, με τη “Γυριστρούλα” κι όλα τα συναφή χαβαλεδιάρικα νούμερά του.
Ενθουσιασμός, χειροκροτήματα, γέλια, δώστου να τραβάμε με τα κινητά βιντεάκια.
η μασκότ της μπάντας. η ψυχή της παρέας.
ήθελε να κάνει αφιέρωση στον Έκτορα, να τον φωνάξει εκεί κοντά, μπροστά του, να κάνει τα μαγικά του, να γελάσουμε όπως κάθε φορά. πολύ.
Σταμάτησε η μουσική, το φιλοθεάμον κοινό να ξεσπά σε χειροκροτήματα κι ο Πλάτωνας ιδρωμένος, γεμάτος ενθουσιασμό και χαμογελαστός όσο ποτέ να φωνάζει από το μικρόφωνο τον Έκτορα, για να του κάνει αφιέρωση.
Ο Πλάτωνας δεν τα πήγαινε καλά με τα ονόματα.
“Νέστορα! Νέστορα, πού είσαι; Νέέέστοορααα”
-εσένα λέει, γύρισα στον Έκτορα.
ξεσπάσαμε σε γέλια.
τώρα που μας έμειναν μόνο τα βιντεάκια από το γελαστό παιδί, αυτά θυμόμαστε.
τα γέλια και το χαβαλέ.
άκου εκεί “Νέστορα” τον Έκτορα.
 |
| φωτο: tumblr.com |
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 pLAymObIL:
Δημοσίευση σχολίου