στο Μεγάλο Πουθενά..

Σάββατο απόγευμα.
Πανεπιστημίου
ωχρή.
Άδεια.
Δέντρα
ανθισμένα.
Μοσχοβολιά.
Αέρας
χρυσόσκονη ενός ήλιου
που
σκορπίστηκε.
Φως
καθισμένο στους τοίχους
και τους δρόμους.
Άνθρωποι
δίχως βιασύνη.
Aλλαγή φρουράς στη Βουλή.
Ένα σμήνος τρομαγμένα περιστέρια πάνω
απ' τα κεφάλια
μας.
Ουρανός.
Το φως
ακόμη καθισμένο παντού.
Τρόλλεϋ.
Στο παράθυρο.Αναποδα. Ένα τραγούδι
στ'αυτιά μου.Για ένα κορίτσι που
δεν έγινε αγόρι.
Μια εφηβεία και μια βαθιά φιλία.
Μια φωτογραφία.Για κάτι
γράμματα σκισμένα κι ένα βέλος
στην καρδιά.Για μια
εποχή και μιαν αγάπη.
Για έναν
θάνατο και για τη λύπη.
Για μια
ζωή και την αγάπη,
για την αγάπη
που είναι ζωή.
Μια ησυχία
σαν ύπνος
μεσημεριανός.
Μια αίσθηση
σαββατόβραδου σαν παιδικές αναμνήσεις ,
μπάνιο-ντύσιμο κι επίσκεψη οικογενειακώς σε φίλους με άπειρα playmobil.
Ζεστή τυρόπιτα. Χυμός ''Φλώρινα'' με κοντό καλαμάκι.
Φούστα μάλλινη γκρι με καλσόν ροζ και φαγούρα.
Στα μαλλιά κοκαλάκια.
Μικρομηχανές, τουβλάκια.
Κρυφτό.
όχι νερό απ' το ψυγείο.
Μέσα γέλια.Μαμάδες μπαμπάδες, μεγάλοι.
Μετά από χρόνια σ'άλλες πόλεις η ί δ ι α α ί σ θ η σ η σαββατόβραδου και επίσκεψης σε φίλους.
Κλειδί στην πόρτα.
Υπολογιστής.
Τα παιδιά με τα Playmobil
τοπ φρεντς
στο facebook.

(to tragoudi einai ayto-MirandA-tou konstantinou B.)