Για την Ι.
Πριν από 3 μήνες
31/7/11
Ημερολόγιο καταστρώματος.
Μάνη, Ιούλιος 2011.
Χτες στην ταβέρνα του Μαύρου Πειρατή φάγαμε ένα καταπληκτικό ψάρι στα κάρβουνα.
Ήταν πολύ μεγάλο, πεντανόστιμο, πολύ ελαφρύ και συγχρόνως χορταστικό αλλά όχι μπουχτιστικό.
Η θάλασσα έσκαγε με μανία δίπλα μας και δεν ήταν λίγες οι φορές που μαζί με τον μανιασμένο αέρα έφταναν και πιτσιλιές στο τραπέζι μας.
Μια γάτα, πολύ γατόνι, μύρισε μεζεδάκι και ξεπρόβαλε κάτω απ’ τις καρέκλες κοιτάζοντάς μας καρτερικά. Της έδινα πέτσες και κόκαλα, κάτι αποφάγια με λίγο κρεατάκι κι εκείνη τα καταβρόχθισε σα να μην υπήρχε αύριο.
Το ψάρι ήταν υπέροχο, είχε μια απαλή, γεμάτη γεύση, μια υφή βελούδινη και σου άφηνε μιαν αίσθηση ελευθερίας στον ουρανίσκο. Χωρίς πολλές φιοριτούρες και τυμπανοκορουσίες, μια γεύση απλή και απαλλαγμένη από περιττές λέξεις, αυθεντική, καλοκαιρινή, ταξιδιάρικη. Με το μανιάτικο ελαιόλαδο και το γλυκολέμονο το παζλ των αισθήσεων συμπληρώθηκε αλλά απογειώθηκε όταν ρίξαμε από πάνω χοντρό, θαλασσινό αλάτι. Ήταν το κάτι άλλο.
Έλιωνε στο στόμα και κατέβαινε γλιστρώντας στον οισοφάγο. Με χίλια πεινασμένα δάχτυλα πέσαμε πάνω του και δεν αφήσαμε ούτε ίχνος. Μουγκρίζοντας και αναστενάζοντας βλέπαμε τον ήλιο να χρυσίζει στον ορίζοντα και απολαμβάναμε το θαλασσινό αεράκι που δεν έλεγε με τίποτα να κοπάσει. Απόλαυση σκέτη.
Πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής ζητήσαμε το λογαριασμό. Ο κύριος πειρατής μας πήρε τα σώβρακα, αφού το μπιλιετάκι έλεγε 89,50 Ε. Το φανταστικόψαρο κόστιζε από μόνο του 60 ευρώ. Τα υπόλοιπα ήταν κάτι κουτσομούρες, μια χωριάτικη, μια πατάτα και δυο κοκα κόλες. Πληρώσαμε μουδιασμένοι και φύγαμε. Δε μιλούσαμε. Πριν φτάσουμε στ’αυτοκίνητο άρχισα να γελάω σαν τρελή. ‘’Τι έγινε ρε Μπόμπο, τι γελάς;’’ Μου λέει ο Αλέκος. ‘’Τίποτα, σκέφτηκα ότι εύχομαι να αργήσω να το χέσω αυτό το ψάρι, λέω να κρατηθώ κανα δυο μέρες ώσπου να κάνω απόσβεση’’ και λυθήκαμε στα γέλια.
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 pLAymObIL:
μπράβο καλό μου, πάντα τέτοια, είσαι μπουμπού εσύ???
den katalava tin erwtisi sou, Menelae.
μπουμπού σημαίνει ένα αγνό στο μυαλό κοριτσάκι, που της αρέσει το ωραίο φαϊ και όπως και στις φωτογραφίες του μπλογκ σου, δεν ξέρει που πάει η βαλίτσα. ταυτίζεσαι?
katavallw megali prospatheia na syntonistw me ton eirmo twn skepsewn sou, i alitheia einai. an bgazeis symperasmata apo ta teleytaia fagito-post, exeis dikio oson afora tin agapi mou pros to fagito, se oles tis ekfanseis tou, apo tin paraskevi tou ews kai ti vrwsi aytou. twra to pws oi fwtografies mou se odigisan sto na symperaineis oti den kserw oute gw alla oute ki ekeines pou skata paei i valitsa, ayto adynatw na to syllavw. opws kai na'xei, omws, se eyxaristw pou mpikes ston kopo na to diavaseis kai na afierwseis xrono sxoliazontas to. :)
p.s. fysika kai DEN kserw pou paei i valitsa, alliws den tha imoun twra edw :P
ανία μου αστέρι μου είσαι τελικά!! νομίζω ότι το τελευταίο άρθρο σου είναι αυτό που είναι πιο αντιπροσωπευτικό για αυτό και κάνω το σχόλιο! η αλήθεια είναι πως μου αρέσει να χρησιμοποιώ τις φωτογραφίες παραβολικά και να τις συνδέω με διάφορες εκφάνσεις γραπτών ή και τίτλων για αυτό και έκανα τη σύνδεση άλλωστε. μα καλά, τι μαύρος πειρατής είσαι? τώρα θα μάθεις πως δουλεύουνε τη ρώσικη αρκούδα!!!
Κοριτσάκι μου πεθυμήσαμε εσένα τα ποστ σου, το κρασί μας, τα μανιτάρια μας, τις βόλτες μας χωρίς προορισμό. Φιλιά αμέτρητα πσσσαρούκλα μου!
Επιτέλους ποοοοοοστ! hahahah απόσβεση λέει!! xD Μου έχεις λείψει ρε τρελοκομείο. Σε λίγο τα μαζεύω και φεύγω οριστικά χωρίς να έχω καν δει :/ Ελπίζω να περνάς ωραία εκεί κάτω! Και η φωτογραφιάρα σου πάει κατευθείαν για wallpaper. Μουτς!
Σαν νάμαστε εκεί, μαζί σου... Ολοζώντανη, δίχως φλυαρίες, περιγραφή, ίδια με το Ελληνικό Καλοκαίρι, πούναι λιτό και συνάμα μεστό... με γεύσεις, με αρώματα, με θεάσεις!
dear friends of mine, my beloved ones.. μου λείψατε κι εμένα παλιόμουτρα!! υπομονή και σε λιγότερο από 2 μήνες θα τα λέμε εκ του σύνεγγυς.
Χαριτινουλίνι μου γλυκό θέλω μόλις έρθω να με μεθύσεις και να με εκμεταλλευτείες (πλάκα κάνω χαχαχα), έχουμε να πούμε πάάάρα πολλά! <3
Μινούδι δεν κατάλαβα από πού φεύγεις κ τι είναι αυτό που δεν έχεις καν δει.. αλλά καλό ταξίδι όπου πας! Μου είπε κάτι ο χαζοΜάϊκ πριν κανα μήνα κ ξέχασα να σε ρωτήσω..για κάτι κουτσουκέλες..! ισχύουν ή ράδιο αρβύλα; χαχαχαχα
το γουατσάπ το'χω ανοιχτό αλλά δεν έχω κάρτα αν θες πάρε κανα βραδάκι <3
Αsteroid χαίρομαι πολύ με τα όμορφα λόγια σου και δε σου κρύβω ότι με συγκίνησες κιόλας. διανύω ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι, τέρμα μπακλαβά γωνία -που λένε και οι φίλοι μου οι Σαλονικείς-, εννοώ κάτω αριστερή πινέζα του χάρτη, όπου μετοίκισα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων για 6 μήνες. οπότε έχω μπόλικες εικόνες να μεταφέρω απλώς δεν έχω ποτέ το χρόνο να το κάνω. επιφυλάσσομαι όμως. να είσαι καλά!
χχχ
κ*
Ποιος Μάικ? Κουτσουκέλες?! Σε μένα πηγαίνανε αυτά?! Τι σόι δυσφήμιση είναι αυτή χωρίς να καταλαβαίνω καν πού αναφέρεσαι :ΡΡ Από την Αθήνα εννοώ θα φύγω ντε...χωρίς να έχω δει ΕΣΕΝΑ :( Και γω δεν έχω κάρτα στο γουατσαπ, χρησιμοποιώ άλλο νούμερο τελευταία, μαλακία :/ Ελπίζω να καταφέρουμε να τα πούμε καμιά φορά σαν άνθρωποι....όσο για το πότε θα βρεθούμε...ουυυυφφφφ!
Υπέροχη φωτό, ωραιότατη περιγραφή!
Να περνάς υπέροχα (όσο μπορείς)!
Υ.Γ.: Αν γίνει casting, θα πάρω το ρόλο της γάτας-ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου