τι χρώμα
Πριν από 1 χρόνια
17/11/10
 | |
| απ' το παράθυρο κοιτώ |
Θέλω να φτιάξω μανιταρόσουπα.
Αποφασίζω να βγω για να ψωνίσω καλούδια, αψηφώντας τις απειλές του καιρού. ακούω
Παρατηρώ τον ουρανό που αλλάζει χρώματα.
Είναι γαλάζιος, είναι λευκός, είναι γκρι, είναι χρυσός.
Σύννεφα από στάχτη κρέμονται πάνω απ’ τα χρώματα.
Σκέφτομαι τη φράση που αγαπούσε ο Αστερίξ, ‘’θα πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας’’.
 |
| στο βάθος πορτομπέλλο, στη μέση αγαρικά, μπροστά άσπρα μέτρια |
Διαλέγω τρεις ποικιλίες μανιταριών, άσπρα του αγρού, μέτρια σε μέγεθος, μικρά ασπρομανίταρα αγαρικά(agaricus), καφέ πορτομπέλλο, μεγαλούτσικα. Τα portobello διατηρούνται λίγες μέρες στο ψυγείο και γι' αυτό καταναλώνονται φρέσκα.
 |
| μικρά και μεγαλύτερα άσπρα |
Τα καθαρίζω χρησιμοποιώντας υγρή πετσέτα και τα σκουπίζω απαλά.
 |
| πώς ξεφλουδίζουμε τα πόρτο μπέλλο |
Τα πορτομπέλλο έχουν μία καφέ φλούδα στο καπελάκι τους την οποία αφαιρώ προσεκτικά με τα δάχτυλα, ξεκινώντας από την έσω μεριά του καπέλου και συνεχίζοντας προς την κορυφή.
Σε επιφάνεια κοπής τεμαχίζω τα μανιτάρια, περίπου 200-300 γραμμάρια από την κάθε ποικιλία. Αφαιρώ το ποδαράκι από κάτω για να με διευκολύνουν στο τεμάχισμα.
Τα πορτομπέλλο τα κόβω σε φέτες πάχους μισού εκατοστού κι έπειτα τα κόβω και κάθετα, να μοιάζουν με κυβάκια.
 |
| αυτά είναι άσπρα αλλά και τα πόρτο μπέλλο έτσι τα έκοψα |
 |
| άσπρα και πάλι |
Τα μεσαία άσπρα μανιτάρια τα κόβω λεπτές φέτες με αιχμηρό μαχαίρι κι αν θέλω κόβω τις φέτες στη μέση.
 |
| όλα μαζί |
Τα μικρά ασπρομανίταρα σε πολύ λεπτές φετούλες.
 |
| ωμά φτάνουν ως το χείλος της κατσαρόλας |
Αφού έκοψα όλα τα μανιτάρια που σκόπευα να χρησιμοποιήσω, σειρά είχε το κρεμμύδι. Ένα μεγαλούτσικο, χοντροκομμένο. Ζέστανα το λάδι και προσέθεσα το κρεμμύδι πριν ''κάψει''. Όταν το λάδι δεν είναι πολύ καυτό, το κρεμμύδι απελευθερώνει σιγά σιγά τα αρώματά του καθώς ζεσταίνεται και δίνει μια άλλη γεύση στο φαγητό. Έριξα πιπεράκι και ελάχιστο χοντρό αλάτι. Μόλις μαράθηκε έριξα μέσα σταδιακά τα μανιτάρια. Λέω σταδιακά, γιατί ήταν πολλά και αν τα έριχνα όλα μαζί θα ξεχείλιζε η κατσαρόλα.
 |
| λιγότερος ο όγκος μετά από λίγα λεπτά |
Έκανα με την κουτάλα 2-3.. βόλτες, (που λέει κι η γιαγιά μου..) κι έριξα και τα υπόλοιπα, σε δόσεις, πάντα. Άρχισαν να μαραίνονται και να χάνουν τον όγκο που είχαν όντας ωμά.
 |
| αλευράκι και ανακάτεμα |
Σιγά σιγά και με συνεχές ανακάτεμα τα μανιτάρια έβγαλαν το ζουμάκι τους κι άρχισαν να παίρνουν μια βράση. Προσεκτικά έριξα μια γεμάτη κουταλιά αλεύρι πασπαλίζοντας παντού μέσα στην κατσαρόλα και τα ανακάτεψα. Αυτό γίνεται για να πηχτώσει η σουπίτσα μας.
Λίγο νεράκι για τη συνέχεια, περίπου 1/4 της κούπας και μόλις έβρασε έριξα μια ολόκληρη κρέμα γάλακτος και χαμήλωσα τη θερμοκρασία. Ανακάτεμα συχνά για να μην κολλήσει.
 |
| προσθήκη κρέμας |
 |
| έτσι μοιάζει με την κρέμα γάλακτος |
Μου ήρθε μια ιδέα της τελευταίας στιγμής και έριξα μέσα λίγη φρέσκια ρίζα τζίντζερ,περίπου ένα κουταλάκι του τσαγιού,τριμμένη(προαιρετικό). Εν συνεχεία προσέθεσα πιπέρι, λίγο μοσχοκάρυδο σε σκόνη και αλάτι χοντρό (ανάλογα πώς μας αρέσει, αν και του πάει πολύ το αλάτι).
Δοκίμασα με ένα κουτάλι και τα μανιτάρια ήταν έτοιμα, διατηρούνταν τραγανά αλλά ωστόσο δεν ήταν ωμά. Ήμουν έτοιμη να σερβιριστώ και ήδη μου έτρεχαν τα σάλια εδώ και ώρες αλλά αποφάσισα να κάνω και κάτι ακόμη, να δω πώς θα βγει.
Έριξα μερικές κουταλιές μέσα στο μπλέντερ και άλεσα τα μανιτάρια και το ζουμί. Έγινε ένας πηχτός σφιχτός χυλός τον οποίο έριξα μέσα στην κατσαρόλα με το υπόλοιπο γεύμα. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, αφού έχει την υφή σούπας βελουτέ, με κομματάκια μανιταριών (από την υπόλοιπη μη αλεσμένη σούπα), όπου διατηρούν όλο το άρωμα και την υπέροχη γεύση τους(προαιρετικό).
 |
| εδώ έχει προστεθεί και το αλεσμένο φαγητό |
Επιτέλους έφτασε η ώρα του σερβιρίσματος. Το μυστικό στο σερβίρισμα είναι στο μπαλσάμικο. Υπάρχει στην αγορά ένα καταπληκτικό κρεμώδες μπαλσάμικο με τίτλο ''βίλα Τρεμπιάνα'', από την Τοσκάνη.
 |
| παλιά και νέα συσκευασία του μπαλσάμικου Βίλα Τρεμπιάνα |
Πάντα ρίχνω στη μανιταρόσουπα από αυτό το καταπληκτικό σκεύασμα όταν τη μαγειρεύω, αλλά σημερα θα δοκιμάσει κι ο μικρός μου αδερφός (που είναι σεφ ειρήσθω εν παρόδω) και θέλω να κριθώ αντικειμενικά. Έτσι λοιπόν το έβαλα μόνο στο πιάτο μου. Με τον μύλο του πιπεριού έριξα μερικές νιφάδες και χοντρό θαλασσινό αλάτι.
 |
| βουαλά! |
Το τζίντζερ απογείωσε τη σούπα και το μπαλσάμικο την εκτόξευσε στα ύψη.
 |
| ανακάτεψα με το κουτάλι και έγινε καφετί |
Υπάρχουν πολλές παραλλαγές, μπορείτε στο σερβίρισμα να βάλετε παρμεζάνα -και λιγότερο αλάτι- , στο μαγείρεμα αντί για κρέμα γάλακτος σκέτο γάλα και καθόλου νερό, λιγότερες ή περισσότερες ποικιλιές μανιταριών κ.ά.
Η μαγειρική είναι ένα πείραμα! Δοκιμάστε να δείτε τι σας πάει.
Τα μανιτάρια λοιπόν, με την υψηλή διατροφική αξία, κατάλληλα για πρόσληψη πρωτεϊνών σε περιόδους νηστείας, σε χορτοφαγική διατροφή, γνωστά και ως ''το κρέας του φτωχού'' καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά την εποχή του Λουδοβίκου ΙΔ σε σπηλιές έξω από το Παρίσι.
''Cibus Deorum'' ή αλλιώς, ''το έδεσμα των Θεών''. Ονομασία που έδωσε ο Νέρων στα μανιτάρια και όχι άδικα.
Καλή σας απόλαυση.
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 pLAymObIL:
τέλεια τέλεια τέλεια!!! θέλω και γω μανιταρόσουπαααααααααααααα!!!! η φάση είναι αυτή ακριβώς που έκανες, η σούπα να είναι επί το πλείστον βελουτέ και να έχει και μερικά κομματάκια...μιαμ μιαμ μιαμ... παω στην κουζίνα...:P
Ma poso prokomeno koritsi..fantazomai na pernaw katw apo to mpalkoni sou kai oi murwdies na travane thn muth mou sto katwfli sou..kai autes oi fwtografies den tha mporousan na einai pio omorfes..
den kanw like..
kanw sliourp!
Δημοσίευση σχολίου