12/2/07
ήταν μια μέρα σαν νύχτα.
ξύπνημα αργά και όλη μέρα στο κρεβάτι.
παντζούρια κλειστά.
βροχή μαλακή σαν ήχος παιδικών δαχτύλων
κατάλαβα μόλις, τι εννοεί ο cummings
‘’ούτε η βροχή δεν έχει τόσο μικρά χέρια’’
στο δίπλα δωμάτιο παντζούρια ανοιχτά.
ξέφτια ουρανού σε συννεφένιο πάπλωμα.
γκρίζο.
ησυχία.
βροχή.
σκαρώνω ιστορίες.
κοιμάμαι, ξυπνάω, δεν τρώω.
πεινάω για σεξ.
Ετικέτες μίρΛΑ
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 pLAymObIL:
κατερινούλα μου!! τελικά ή εγώ είμαι μέσα στο μυαλό σου ή εσύ - κάτι παίζει με εμάς.. δεν εξηγείται αλλιώς. συνέχεια έχουμε τα ίδια ποστ! βασικά, σκέφτομαι.. μπορεί να είσαι και η αδελφή ψυχή μου, σε πιο ψηλή και λιγνή έκδοση φυσικά! το ποστ σου με καταράκωσε γιατί έζησα και εγώ μια τέτοια μέρα, σα νύχτα.. αυτή η βροχή, τα ξέφτια ουρανού, η πείνα για σεξ.. είναι καταπληκτικό!
φιλάκια πολλά πολλά
Κατερινούλα κι εσύ μου έλειψες πολύ, όπως κι η Μαριλού στην οποία έγραψα μόλις...
Το να καταλαβαίνει κανείς τον cummings στην ηλικία σου είναι καλό, πολύ καλό. Να σας δούμε κάποια στιγμή που θα μπορέσετε; να σας δούμε;
ουουου άνετα!
πείτε μας μόνο πότε βολεύεστε!
μου λείψατε πολύ πολύ..!
σμουτς*
κ*
κ γω θέλω.. να το κανονίσουμε σύντομα..
φιλιά χ
Δημοσίευση σχολίου